Próftíð, hvað er nú það. Norskur pípari vinnur world Idol, og íslensku tónlistarverðlaunin eru haldin á hverju ári: Það er kosin jazzplata ársins á hverju ári... það eru gefnar út tvær íslenskar jazzplötur á ári. Það er kosin poppplata ársins... maður getur talið tilnefningarnar og vitað hve margar poppplötur komu út á árinu sem leið.
Svo eru nottla íslensku kvikmyndaverðlaunin sem eru einnig haldin á hverju ári, en það þarf varla að fara útí það. Hví eru svona verðlaunahátíðir ekki haldnar á öðru hverju ári, þá myndi ég horfa á þetta. Þá væru ekki allar myndir og allir tónlistarmenn tilnefndir. Ég þekki marga sem taka undir þetta.

Laus í flugvél

15:03

30.000 fet uppi og á leið heim til íslands. Við hlið mér situr afar pirrandi ofvirkur 6 ára krakki og við hlið hans situr afi hans. Eftir 11 daga í kringum asíska krakka get ég ekki annað en spáð í því afhverju íslensk börn, og börn úr vesturhiminum almennt, eru svona djöfull ofvirk, þau geta ekki sitið kyrr. Nú eru held ég flestir sem ég umgengst frekar rólegir, og ég tel sjálfan mig frekar rólegan. Þegar ég spái í það hef ég þekkt ofvirkt fólk gegnum æfina en umgengst það ekki lengur, hef hinsvegar haldið í rólega fólkið. ,,við mælum með að þið hafið sætirbeltin spennt undir allri flugferðinni fyrir eigin öryggi og þægindi" heyrist í kallkerfinu, hvernig, mögulega, getur verið þægilegri að vera beltaður niður en að vera laus, í flugvél?

Nú sit ég í fluginu frá Möltu til Noregs og ég er að bíða eftir að flugfreyju-helvítið banni mér að vera í tölvunni. Þegar flugvélin var að fara í loft áðan lokaði ég kurteis fartölvunni þegar það var tilkynnt að nú væri kominn tími til að slökkva á öllum rafmagnstækjum og flugfreyju-helvítið tjekkaði hvort allir væru ekki örugglega með beltin spent. Þegar hún kom að mér var ég með fartölvuna lokaða á lærunum og flugfreyju-helvítið sá ekki að beltið var spennt og, OG, hún bað mig að lyfta tölvunni til að vera viss um að ég væri með beltið spennt. Ég tek fyllilega undir það sem kom fram í ,,Ég var einusinni nörd": hví þarf maður að vera með spennnt sætisbelti þegar maður situr í flugvél? Væri ekki jafnfáránlegt að skipa fólki að vera með hjálm þegar það er utandyra? Ég meina, maður GÆTI flogið á hausinn. Ætti að banna háa hæla? Þú GÆTIR misstigið þig illilega. Ætti að banna tröppur? Margir meiða sig eða deyja þegar þeir detta í stiga. Hvar endar ruglið?

Ég sit á flugvellinum á Möltu og áðan leit ég í kringum mig og ýmsar staðreyndir komu í ljós: Vínbúðin er lokuð, bókabúðin er lokuð, musík búðin er lokuð, EN, sokkabúðin Sock Shop er opin og Playmobil búðin er opin... nú getur meður velt fyrir sér afhverju sokkabúð, sem selur bara sokka og Playmobil-búð, sem selur bara playmobil dót, eru opnar en áfengisbúðin, bókabúðin og músíkbúðin er lokuð, en ég nenni því ekki. Nú ætlaði ég að hætta að pæla í sokkunum og snúa mér í staðinn að einhverju stórkostlegu, en ég virðist vera búinn að gleyma því (þessu stórkostlegu). JÚ! Það er bannað að vera með billjardkjuða í handfarangri, með lögum. Það er bannað að vera með hárspray og rakspíra í handfarangri. Það er bannað að vera með tennisspaða í handfarangri. Það er bannað að vera með svona pínkulítil skæri sem maður brýtur saman í handfarangri. Allt þetta útum allan heim, með lögum. Sagði einhver reglugerðarfargan? Annað í fréttum er að ég er búinn að fatta hvað við Nína getum tekið á söngkeppninni eða Viðarstauki: Wish eftir Trent Reznor (Nine Inch Nails).

Gærkvöldið var mjög gaman, ég var frekar fullur en skemmti mér vel. Við borðuðum á veitingastað sem heitir Ta' Kris og mæli ég með honum, maturinn var frábær. Það var setið á öllum borðum, ca. 30 manns á staðnum. Þú gast valið um forrétt og aðalrétt en svo var gulrótasúpa á milli þeirra. Ég valdi mér sesar sallat í forrétt, sem var gott, og beef medallions í aðalrétt. Við borðum og drekkum og allir sitja bara og spjalla, svo alltíeinu þegir Norah Jones og skrýtin rödd telur niður: "Ten, nine, eight, seven..." og allir byrja að öskra með: "Six, five, four, three, two, one, HAPPY NEW YEAR!" og danstónlist byrjar. Konur stökkva uppá stóla og allir byrja að syngja og dansa með tónlistinni. Mjög gaman. Svo fórum við í bæinn og svo heim kl. 5. Á leiðinni heim samdi ég lag til Nínu og náði því á blað þegar ég kom heim.